یک روزنامه لبنانی با اشاره به اقدامات حساب‌شده تل‌آویو برای تسلیح کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان، به بررسی اهداف و انگیزه‌های پشت پرده این اقدام و پارادوکس‌های موجود در روابط پیچیده صهیونیست‌ها با سعودی‌ها پرداخت.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، وب‌سایت آمریکایی «برکینگ دیفنس» اخیرا با انتشار گزارشی از میزان شکنندگی اعتماد اسرائیل به متحدان جدید خود در خلیج فارس، در آشکار و نهان، برای فروش فناوری‌های نظامی به آنها، برغم سودهای مالی عظیم که می‌تواند از قراردادهای نظامی با این کشورها کسب کند، پرده برداشت.
مجادله شرکت‌های صنایع نظامی با وزارت جنگ تل‌آویو بر سر تسلیح عربستان
روزنامه لبنانی «الاخبار» با انتشار یادداشتی در خصوص شیوه تل‌آویو در تسلیح کشورهای عربی حوزه خلیج فارس با ویترین «چتر امنیتی» برای آنها نوشت، بر اساس گزارش این وب‌سایت آمریکایی، میزان این بی‌اعتمادی به جایی رسیده که شرکت‌های اسرائیلی از وزارت دفاع خواسته‌اند تا محدودیت‌های موجود را کاهش دهد و اجازه فروش تجهیزات نظامی به کشورهای مذکور را تسهیل کند. این شرکت‌ها این‌چنین استدلال می‌کنند که راهی برای عقد قراردادها بدون به خطر انداختن امنیت رژیم صهیونیستی وجود دارد.
عادت کردن کشورهای عربی به بهره‌کشی آمریکا و اروپا
بر اساس این گزارش، کشورهای حوزه خلیج فارس، به این نوع رفتار عادت دارند زیرا مدتهاست که در روابط با ایالات متحده و کشورهای اروپای غربی که هنوز از فروش برخی انواع تسلیحات به این کشورهای عربی سرباز می‌زنند، از این امر رنج برده‌اند. آمریکا و اروپا همواره راهی برای بهره مندی از میلیاردها دلار قرارداد نظامی با کشورهای حاشیه خلیج فارس بدون تحویل تجهیزات و تسلیحات حساس به آنها، پیدا کرده‌اند.
در ادامه این گزارش آمده است: «این در حالی است که حضور نیروهای ارتش این کشورها و وجود پایگاه‌های نظامی آنها در آب‌ها و خشکی‌های خلیج فارس به آنها فرصت مناسب نظارت مستقیم بر هر نوع سلاح ویژه‌ای که ممکن است به رژیم‌های منطقه بفروشند، داده است. این همان چیزی است که برای مثال، زمانی که آمریکایی‌ها تعیین اهداف نیروهای ائتلاف متجاوز علیه یمن را به دست گرفتند و شلیک موشک‌های آنها را بر عهده گرفتند، از در اختیارگذاشتن فناوری آن برای خلبانان سعودی خودداری کردند».
پارادوکس در رفتار تل‌آویو در خلیج فارس
نویسنده در ادامه به پارادوکس موجود در رفتار رژیم صهیونیستی اشاره می‌کند و می‌گوید: پارادوکس در این است که اسرائیل بیشتر اوقات، خود در حال میانجیگری برای رژیم‌های خلیج فارس نزد ایالات متحده بوده تا برخی معاملات تسلیحاتی را به نفع این رژیم‌ها تسریع بخشد، همانطور که سال‌ها پیش در هنگام امضای قرارداد فروش جنگنده‌های F-۳۵ به امارات صرف نظر از پیامدهای آن، روی داد».
الاخبار نوشت در حالی که تل‌آویو همواره برای تحویل تسلیحات آمریکا و اروپا به رژیم‌های عربی حوزه خلیج فارس وساطت می‌کرد، اکنون میان صنایع نظامی رژیم صهیونیستی که متعلق به بخش خصوصی است و وزارت جنگ آن که بر فروش تسلیحات اسرائیل نظارت دارد و مجوز آن را می‌دهد، مجادله وجود داد. بویژه که «محمد بن سلمان» ولی‌عهد سعودی درها را به روی سرمایه‌گذاری در صنایع نظامی و مشارکت گسترده با شرکت‌های خارجی باز گذاشته و حداقل ۵۰۰ درصد از ارزش سرمایه‌گذاری در صنایع را در داخل پادشاهی سعودی، مطابق با «چشم انداز ۲۰۳۰» به خود اختصاص می‌دهد.
تل‌آویو به دنبال سیطره امنیتی بر خلیج فارس است
بر این اساس، زمانی که مدیران شرکت‌های صنایع نظامی اسرائیل و حتی برخی مقامات مسئول در وزارت جنگ آن از امکان دستیابی به شیوه‌هایی برای فروش تکنولوژی پیشرفته به کشورهای حوزه خلیج فارس و به طور مشخص عربستان سعودی با این تضمین که این قراردادها امنیت اسرائیل را به خطر نیاندازند، سخن می‌گویند، قطعا مقصودشان این است که این تسلیحات، تا زمانی که در خلیج فارس است، تحت کنترل امنیتی اسرائیل خواهد بود و تل آویو پیش از آن‌که این تسلیحات به دست کسانی که می‌توانند امنیت رژیم صهیونیستی را به خطر اندازند، بیافتد مثلا در صورت تغییر هر رژیمی در خلیج فارس یا تلاش برخی گروه‌های مشخص برای تصرف این دارایی‌های نظامی، آن را پس بگیرد یا حداقل نابود کند.
نگارنده در ادامه این‌چنین استدلال کرد: «و این عملا به معنای سیطره امنیتی اسرائیل بر کشورهایی است که با آنها در منطقه معامله خواهد کرد».
وی نوشت: «اما با این وجود، همچنان موضع رسمی وزارت جنگ دشمن، عدم فروش تکنولوژی‌های حساس نظامی مگر در چارچوب توافق‌های یک کشور با کشور دیگر است. همان چیزی که در امضای توافقنامه اخیر میان امارات و رژیم صهیونیستی و فروش پدافند هوایی اسپایدر ساخت شرکت رافائل روی داد. پدافندی که طبق تعریف شرکت آن، مجموعه سامانه‌هایی است که در برابر انواع تهدیدها از جمله حملات جنگنده‌ها، بمب افکن‌ها، بالگردها، موشک‌های کروز و پهپادها کار می‌کند».
بر این اساس، جزئیات این توافق اعلام نشده و معلوم نیست که ابوظبی دقیقا چه فنآوری‌هایی را به دست خواهد آورد، اما آنچه که مشخص است این است که امارات به دلیل تهدیدهای پهپادی و موشکی که چندی بار از سوی انصارالله علیه عمق خاک این کشور برای متوقف کردن دخالت نظامی ابوظبی در یمن صورت گرفته، به امضای این قرارداد مبادرت ورزیده است.
بنا بر این گزارش، برای سعودی‌ها، اماراتی‌ها و سایر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، این امر، حل شده است و هیچ چیزی مقدم بر نیاز این کشورها به دستیابی به تسلیحات نیست، چه در خصوص عربستان سعودی، که به گفته «مضاوی الرشید» از مخالفان رژیم سعودی روابط امنیتی آن با تل‌آویو، یک راز آشکار! است و چه در مورد امارات که به این رابطه می‌بالد و افتخار می‌کند. همانطور که «عبدالخالق عبدالله» از شخصیت‌های آکادمیک امارات و نزدیک به «محمد بن زاید» می‌گوید: «همکاری نظامی بین اسرائیل با امارات، بحرین و عربستان سعودی ادامه خواهد داشت، زیرا دارای فایده است، اما این امر به صورت دوجانبه خواهد بود نه دسته جمعی».
به نوشته الاخبار، اما در خصوص عربستان، فرصت‌های بزرگی برای شرکت‌های اسرائیلی وجود دارد و این شرکت‌ها می‌گویند که امتناع تل‌آویو از پاسخگویی به نیازهای ریاض، آن را وا می‌دارد که در مکان‌های دیگری، نیاز خود را رفع کند. در مقابل وب سایت برکینک دیفنس به نقل از «عاموس گلعاد» که مسئول بخش پژوهش‌ها در دستگاه اطلاعات نظامی اسرائیل و مسئول مستقیم بررسی این مسئله بود، می‌نویسد که او این واقعیت را درک می‌کند که صنایع نظامی اسرائیل یک بازار بالقوه عظیم را می‌بیند و نمی‌خواهد آن را از دست بدهد، اما «این یک نگاه از زاویه‌ای محدود است. تنها وزارت دفاع است که کل صحنه را می‌بیند و منافع اسرائیل را مقدم بر هر چیزی می‌داند».
«بن سلمان»؛ فرصتی عظیم برای تل‌آویو برای سلطه بر خلیج فارس
به نوشته الاخبار، با این حال، آنچه رسانه‌ها در مورد دیدگاه اسرائیل در قبال عربستان سعودی توجه نمی‌کنند این است که موضوع فروش تسلیحات، تنها یکی از بخش‌های روابط پیچیده هرچند غیررسمی دو طرف است. تل‌آویو به دنبال آن است که امنیت عربستان سعودی و به همراه آن، خلیج فارس کاملا تحت کنترل خود درآورد و این امر را پنهان نمی‌کند که حضور بن سلمان در قدرت، فرصت عظیمی را برای نفوذ در خلیج فارس و جهان عرب فراهم می‌کند و از این رو از حمایت از وی حتی از طریق کشورهای دیگر که روابط دوستانه‌ای با ریاض دارند مانند ایالات متحده، دریغ نمی‌ورزد.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است که انتظار می‌رود رژیم صهیونیستی در مناسبات امنیتی با عربستان سعودی برای محافظت از آن در برابر انواع تهدیدات داخلی و خارجی، یک جایگاه کلیدی داشته باشد و تسلیحات اسرائیلی بخش مهمی از این مناسبات را نشان دهد خواه این تسلیحات تحویل ریاض داده شود خواه نشود. اسرائیل همچنان در روابط خود با عربستان سعودی و سایر کشورهای خلیج فارس به دنبال یک رابطه نهادینه و باثبات است.
نویسنده در پایان تصریح می‌کند که تغییر عمده در این زمینه را می‌توان در انتقال پرونده روابط با کشورهای حاشیه خلیج فارس از «موساد» به وزارت جنگ و ارتش اسرائیل دید که نشان از ماهیت محاسبات تل‌آویو داشت. آمارهایی که خود این رژیم ارائه کرده، حاکی از مشارکت مقامات نظامی و امنیتی اسرائیلی در ۱۵۰ نشست طی یک سال با همتایان خود در خلیج فارس، مصر و اردن است و نیز نشان می‌دهد که نیروهای هوایی، دریایی و سرویس های اطلاعاتی، بخش‌های ویژه‌ای را برای روابط خارجی و تعامل با ارتش‌های عربی ایجاد کرده‌اند.
پایان پیام/م