در کار کردن تعادل داشته باشید!

نویسنده :شیرین کسرائی(کارشناس ارشد روان شناسی)

۱۴۰۱/۹/۳

بسیاری از افراد هستند که بیش از حد به شغل و کار خود اهمیت می دهند و همه چیز را قربانی آن می کنند. متاسفانه این افراد بر اثر کار بیش از حد حتی خود را فراموش می کنند. در واقع باید گفت در زندگی ما هیچ چیز ارزشمندتر از آرامش و رضایت خاطر و شادمانی نیست و تلاش طاقت فرسا برای دستیابی به این امور است. اگر در کار ما ، تعادل وجود نداشته باشد و در فعالیت های شغلی افراط کنیم، خود را قربانی کرده ایم. همان طور که کم کاری در شغل و انجام ندادن مسئولیت هایی که بر عهده می گیریم، کار نادرستی است و فرد باید در انجام شغل و مسئولیتی که بر عهده دارد، تلاش و کوشش لازم را به عمل آورد، اما کار کردن بیش از حد و افراط نیز کار درستی نیست. افرادی هستند که در زمینه زندگی شخصی شان اقتدار کامل دارند اما این افراد در رابطه با شغل خود، تحت نفوذ و سلطه دیگران قرار دارند و مشغولیتهای شغلی شان اجازه نمی دهد به حد کافی به خود و خانواده شان توجه لازم را بکنند. این افراد در فعالیت های شغلی خود از حد اعتدال خارج شده و از آرامش و شادمانی و آسودگی که حق طبیعی آنهاست محروم هستند. در واقع می توان گفت این افراد مسئولیت پذیری در شغل خود را با بردگی در این زمینه اشتباه گرفته اند. افراد باید برای خود ارزش قائل شوند و بیشترین تعهد و مسئولیت را در قبال خود داشته باشند. در واقع اعتدال را رعایت کنند و ضمن پایبند بودن به وظایف شغلی، به استقلال شخصیت خود نیز بها داده و به خانواده و فرزندان خود نیز رسیدگی کنند و بدانند که آنها نیز نباید قربانی مسئولیتهای شغلی شما شوند و از حقوق خود محروم شود. آنها نیاز به حضور شما در کنار خود دارند. آنها نیاز دارند که مدتی را نیز با آنها همصحبت شده و از مشکلاتشان باخبر شوید. آنها نیاز به تفریح و نشاط هم دارند. پس به حقوق آنها نیز احترام بگذارید. باید بدانیم که خانواده ما علاوه بر نیاز مادی، نیازهای دیگری نیز دارند. دوستی و محبت با اعضای خانواده و حمایت از آنان می تواند بزرگترین تعهد شما به شمار آید. فردی که به کار اعتیاد دارد، با تنش و اضطراب و نگرانی حاصل از کار بزودی دچار خستگی جسمانی و ضعف اعصاب شده و خود را قربانی می کند. این افراد از شادمانی و نشاط زندگی خانوادگی محروم می شوند. بنابراین باید تعادل و توازن را حفظ کرده و ضمن تلاش و انجام وظیفه در زمینه شغلی، برای قسمتهای دیگر زندگی یعنی خودتان، خانواده و دوستان نیز، وقت کافی قائل شوید.

افرادی که گفته شد ممکن است جزو کسانی باشند که افراد نوع A نامیده می شوند. بر اساس بررسی های پزشکی این گروه از افراد، بیشترین تعداد بیماران قلبی و روحی را تشکیل می دهند. افراد این گروه در واقع نسبت به دیگران و چیزهای مختلف تعهدی صادقانه دارند اما نسبت به خود و خانواده خویش کمترین تعهدی حس نمی کنند. افراد نوع A کسانی هستند که در آن واحد به چند کار می پردازند و آسایش و آرامش برایشان بی معناست. از علایم شاخص این افراد می توان به عضلات منقبض و حالات و حرکات نامتعادل و خنده های عصبی اشاره کرد. کار زیاده از حد و عدم مراقبت از خود که دارای عواقب وخیمی است از ویژگیهای این افراد است. آنها از لذت بردن از مواهب زندگی بی بهره اند. این افراد بی جهت روی برخی از کلمات تاکید می کنند.

همچنین آنها با دیگران رقابت دارند. برای خود ضرب الاجل تعیین می کنند، در واقع کسانی که برای خود ضرب الاجل تعیین می کنند و می خواهند به هر قیمتی و تحت هر شرایطی، خواسته خود را به دست آورند، دچار اغتشاش فکری خواهند شد. اینها کم طاقت هستند و تحمل ترافیک یا ایستادن در صف را ندارند. این افراد دارای حالات و حرکات سریع هستند. مدام دیگران را به عملکرد سریع ترغیب می کنند و گاهی به آنان فشار می آورند. افراد نوع Aهمیشه دوست دارند زود به خواسته خود برسند و اگر چنین نشود دچار ناامیدی می شوند. این افراد دارای تعهد و پیگیری بیش از حد هستند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *