چه کسی نظر خودرا در شورای همکاری خلیج فارس در مورد ایران بر اعضای این شورا دیکته می کند

شورای همکاری خلیج فارس در پایان نشست خود در ریاض  ادعاهایی را علیه ایران از جمله دخالت‌ها در یمن و قاچاق سلاح به این کشور مطرح کرد.

در  بیانیه این شورا ادعا شده است: «تهران باید به اصل حسن همجواری، حاکمیت سایر کشورها، عدم مداخله در امور داخلی و حل و فصل اختلافات با روش‌های مسالمت آمیز پایبند باشد.»

شورای همکاری خلیج فارس همچنین ادعاهای نخ نمای خود در مورد حاکمیت امارات بر جزایر ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک را تکرار کرد.

بیانیه مذکور خواستار  مشارکت کشورهای حاشیه خلیج فارس در مذاکرات هسته‌ای ایران و همه نشست‌های منطقه‌ای و بین المللی در این رابطه شد.

وزرای خارجه شرکت کننده در این نشست مدعی شدند: «هر گونه مذاکرات آینده با ایران باید شامل اقدامات بی ثبات کننده این کشور، حمایت از تروریسم و گروه‌های فرقه‌ای، برنامه موشکی، تضمین امنیت دریانوردی بین المللی و تأسیسات نفتی باشد.».

آنچه که شورای همکاری خلیج فارس از زمان تاسیس در سال ۱۳۶۰ تاکنون درمورد ایران منتشر کرده  یک متن تکراری است که همواره در اجلاس های وزرای خارجه وپادشاهان این  کشورها منتشر می شود .

در این متن چند مطلب تکراری همواره مورد ادعای اعضای شورای همکاری است که بعنوان بیانیه کلیشه ای شناخته می شود ولی چند مطلب جدید نیز به ان اضافه شده است. مطالب تکراری بیانیه های شورای همکاری از زمان تاسیس تاکنون را می توان در چند نکته خلاصه کرد :

– دخالت ایران در امور داخلی کشورهای عربی  ۲- عدم پایبندی ایران به اصل حسن همجواری ۳- ادعای حاکمیت امارات بر جزایر ایرانی ابو موسی ،تنب بزرگ وتنب کوچک .ولی این شورای اخیرا مطالب دیگری را در بیانیه های خود می گنجاند از ان جمله : شرکت اعضای شورای همکاری خلیج فارس در مذاکرات هسته‌ای ایران و همه نشست‌های منطقه‌ای و بین المللی در این رابطه .

این شورا در بیانیه های چند ماه اخیر خود ادعا می کند که «هر گونه مذاکرات آینده با ایران باید شامل اقدامات بی ثبات کننده این کشور، حمایت از تروریسم و گروه‌های فرقه‌ای، برنامه موشکی، تضمین امنیت دریانوردی بین المللی و تأسیسات نفتی باشد.».

اکنون این سوال مطرح می شود : ایا همه کشورهای عضو شورای همکاری در نوشتن بیانیه های این شورا شرکت می کنند ؟ پاسخ : مسلما همه کشورهای عضو در گنجاندن مطالب شرکت نمی کنند وشاید بعضی از این کشورها مایل به تیره کردن روابط خود با ایران نباشند ولی رژیم ال سعود که خودرا بعنوان برادر بزرگ شیوخ کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مطرح می کند  نظر خودرا بر دیگر اعضا تحمیل می کند واین کشورها چاره ای جز قبول ان ندارند وگرنه سرنوشت انها  مانند سرنوشت قطر می شود سرنوشتی که سبب قطع روابط  عربستان وکشورهای دنباله رو ان امثال امارات وبحرین ومصر می شود وزیان های جبران ناپذیری به مردم کشورهای یادشده وارد کرده است.

شورای همکاری خلیج فارس هیچگاه به اهداف خود در زمینه سیاسی ، اقتصادی بعلت زورگوئی های ال سعود نرسیده وهمواره این شورا به دودستگی واخلاف بین اعضا ان مواجه است وزورگوئی سران عربستان به دیگر اعضا سبب ناکار آمدی این شورا شده است.

ناظران  معتقدند که سران عربستان سعودی از اغاز تاسیس شورای همکاری خلیج فارس تاکنون موضع خصمانه خودرا نسبت به ایران پنهان نمی کنند.انها ایران را رقیب خود در منطقه می دانند واز اینرو ایران را نه تنها رقیب بلکه دشمن اعراب قلمداد می کنند وهمواره نسبت به ایران موضع خصمانه ودشمنانه اتخاذ می کنند.

چنانچه نگاهی به روابط ایران وعربستان پس از پیروزی انقلاب بیندازیم می بینیم موضع عربستان همواره نسبت به ایران خصمانه بوده وهیچگاه عربستان ایران را بعنوان کشور همسایه وبرابر تلقی نکرده وآنرا رقیب سرسخت خود مطرح می کند.

با روی کار آمدن محمد بن سلمان وبدست گرفتن قدرت در عربستان به سبب بیماری پدرش سلمان بن عبد العزیز  اقدامات خصمانه خودرا نسبت به ایران علنا بیان  کرد حتی اعلام کرد که  عربستان جنگ خودرا را به داخل ایران منتقل خواهد کرد وموضع گیری وی ومقامات عربستان ومطبوعات ورسانه های این کشور عملا نشان می دهد که ال سعود نمیتوانند موضع دوستانه نسبت به ایران اتخاذ کنند بلکه همواره مواضع خصمانه خودرا علنا وبصورت اشکار اعلام می کنند وواهمه ای از مطرح کردن ان ندارند .

مسلما ایران با توجه به حسن نیت خود نسبت به کشورهای عربی واسلامی  وسیاست  ان مبنی بر ضرورت برخورد دوستانه با همه کشورهای عربی حوزه خلیج فارس وهمکاری با آنها به مواضع خصمانه عربستان پاسخ مشابه نمی دهد بلکه تلاش می کند مقامات سعودی را از مواضع خصمانه خود منصرف سازد و نسبت به ایران مواضع دوستانه اتخاذ کنند.

مذاکرات ایران وعربستان در بغداد نشان می دهد ایران مایل است از طریق گفت وگو ومذاکره اختلاف های موجود با  عربستان را حل وفصل نماید وروابط دو کشور مجددا برقرار گردد ولی متاسفانه مقامات سعودی نمی توانند مواضع خصمانه خودرا نسبت به ایران پنهان کنند بلکه در هر مناسب بطور علنی وآشکار مواضع خصمانه خودرا بیان می نمایند .

بطور مسلم با توجه به سیاست های خصمانه عربستان نسبت به ایران وادامه اعلان ان در هر مناسبت ، ضروری است مقامات کشورمان ارزیابی مجددی از روابط  با حکام عربستان داشته باشند  وبرخورد صحیحی با انها کنند  واجازه ندهند حکام ال سعود تصور کنند که عدم پاسخ ایران به زیاده خواهی هایشان نشانه از ضعف وناتوانی مقامات ایرانی است .لذا ضروری است به این حکام فهماند که عدم پاسخ ایران به زیاده خواهی ها ومواضع خصمانه شان دلیل بر قدرت ایران ومسالمت امیز بودن مواضع این کشور نسبت به کشورهای همجوار است.وایران همواره از سیاست حسن همجواری تبعیت می کند ونسبت به مواضع خصمانه بعضی از کشورهای منطقه اغماض می کند وانتظار دارد این کشورها در سیاست های خود نسبت به ایران تجدید نظر کنند ومانع تشنج در روابط کشورهای منطقه گردند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *