روز ۲ نوامبر گذشته، مصادف بود با صد و دومین سالگرد صدور وعده (اعلامیه ) بالفور که تاریخ خاورمیانه را تغییر داد .
در ۲ نوامبر سال ۱۹۱۷، جیمز بالفور وزیر خارجه وقت انگلیس، که در آن زمان جیمز بالفور نام داشت، نامه ای برای لرد لیونیل والاتر روچیلد یکی از رهبران جنبش صهیونیست فرستاد که بعدا به نام وعده بالفور شناخته شد.
در این نامه آمده بود که “حکومت علیاحضرت ملکه انگلیس، نسبت به تاسیس میهنی قومی برای یهودیان در فلسطین دیدگاه مثبتی دارد و نهایت تلاش خود را برای تسهیل تحقق این هدف خواهد کرد. در این نامه آمده بود ” باید روشن شود که هیچ اقدامی به زیان حقوق مدنی و دینی طایفه های غیر یهودی که در حال حاضر در فلسطین زندگی میکنند وارد نخواهد شد وهیج ضرری متوجه حقوق و اوضاع سیاسی یهودیان در دیگر کشورها که از آن بهره‌مند هستند، نخواهد شد.
پس از گذشت یک سال از این وعده ، ایتالیا و فرانسه موافقت خود را نسبت به آن وعده اعلام کردند، ودر سال ۱۹۱۹ آمریکا نیز رسما با این وعده موافقت کرد و سپس ژاپن نیز در همان سال با این وعده موافقت کرد.
اما بر اساس آنچه که خبرگزاری فلسطینی (وفا) به آن اشاره کرده، کشورهای عربی عکس العملهای مختلفی نسبت به این وعده از خود نشان دادند از جمله اظهار تعجب ومحکوم کردن واظهار خشم نسبت به این وعده اظهار داشتند.
فلسطینیان وعده بالفور را به عنوان وعده کسی که مالکیتی ندارد (منظور انگلیس ) به کسی که حقی ندارد ( منظور یهودیان ) توصیف کردند.
ناظران سیاسی، آن روز را به عنوان روز سیاه در تاریخ مردم فلسطین ، و بدترین روزدر تاریخ بشریت و ضربه ای به عدالت بین المللی تعبیر کردند .
واثرات انرا بر ملت فلسطین فاجعه آمیز توصیف نمودند.
وافزودند : دادن این وعده شروع اخراج و آوارگی فلسطینیان از سرزمینشان و تبدیل آنان به قربانیان پناهندگی و سبب رانده شدن و کشته شدن آنها بود.
محسن صالح، مدیر کل مرکز مطالعات و مشورت های الزیتونه، درباره وعده بالفور میگوید: بریتانیا در خلال اشغال فلسطین (از ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۸) بخش اول وعده بالفور را با تاسیس «وطن ملی برای یهود در فلسطین » بمرحله اجرا گذاشت.
اما انگلیس به بند دوم این وعده ، درباره عدم ضرر رساندن به حقوق فلسطینیان پایبند نبود ، در صورتی که فلسطینیان در آن زمان بر اساس امارهای خود انگلیسی ها، حدود ۹۲ درصد ساکنان فلسطین را تشکیل می‌دادند.
این در حالیست که در دهه های گذشته، سازمانهای رسمی و مردمی فلسطین از حکومت بریتانیا بخاطر دادن وعده بالفوربه یهودیان وجنایتی که به مردم فلسطین اسیب وفاجعه وارد اورد ، عذرخواهی رسمی خود را اعلام کند اما حکومت بریتانیا این مساله را رد کرد
در سال ۲۰۱۷ ، انگلستان از تلاش خود برای بوجود آوردن دولت اسراییل اظهار فخر کرد و تقدیم هر گونه عذرخواهی را رد کرد.
این کشور، در جشن‌های سالگرد تاسیس اسراییل که سبب اوارگی و خونریزی فلسطینیان شد ، شرکت می کرد.
در ژوئیه سال ۲۰۱۹، شورای شهر شفیلد واقع در شمال انگلیس، دولت فلسطین را به رسمیت شناخت و پرچم فلسطین را در مقابل این مجلس برافراشت.
انگیزه های انگلیس
بر اساس سخنان تحلیلگران سیاسی، حکومت انگلیس با صدور وعده بالفور، میخواست به اهداف خود و مطامع استعماری خود در خاورمیانه دست باید .
مصطفی ابراهیم، نویسنده و تحلیلگر سیاسی فلسطینی می گوید، انگلیس با دادن وطنی به قوم یهود ، میخواست مردم عرب را تضعیف کرده و خاور میانه را تقسیم کند . وی در ادامه میگوید: انگلیس یکی از دولت‌های قدیمی واستعمارگر است که بر کشورهای زیادی تسلط یافت و هدف اول آن ، حفظ منافع و حمایت از مصالح خود بود
وی در ادامه میگوید، بریتانیا اسراییل را به عنوان پلیس در خاورمیانه از جانب کشورهای غربی و اروپاییقرار داد.
حسام الدجنی نویسنده و‌تحلیلگر سیاسی فلسطینی میگوید، انگلیس مسئولیت اخلاقی و قانونی وعده بالفور و ضرر و زیانها و جنایات حاصل از آن را که بر فلسطینی ها وارد شده را بر عهده دارد.
وی در ادامه میگوید : اسراییل به عنوان دولتی خرابکار تاسیس شد تا نقش جداکننده را میان آسیا و آفریقا ایفا کند و انگلیس، اسراییل را ضامن منافع ومصالح غربیان قرار داد.
وی میگوید، این رژیم به عنوان خنجری است که می تواند هر طرح نهضت عرب را خنثی کند و انگلیس اسرائیل را بعنوان جانشین خود برای تسلط بر منطقه قرار داد.
وی در ادامه میگوید، خاورمیانه در قلب دنیا قرار دارد وهر کسی که بر آن سیطره یابد ، بر کل دنیا تسلط یافته است.
سرقت سرزمین
پس از گذشت سال‌هایی از وعده بالفور یعنی در سال ۱۹۲۰، ارتش انگلیس ، فلسطین را بطور کامل اشغال کرد ، جامعه ملل ( سازمان ملل فعلی ) انگلیس را بعنوان قیم بر فلسطین تعیین نمود سپس انگلیس نماینده خودرا برای انجام امور اداری و قانونی فلسطین تعیین کرد.
در سال ۱۹۴۸ انگلستان از فلسطین خارج شد و بر اسناد تاریخ فلسطین، انگلیس زمین های فلسطین را به سازمانهای مسلح صهیونیستی واگذار کرد.
این سازمانهای صهیونیستی، جنایت‌هایی در حق فلسطینی ها مرتکب شده و آنان را از سرزمین هایشان بیرون کردند زیرا میخواستند حکومت خود را در این سرزمین بوجود آورند و این واقعه در بین فلسطینی ها بنام “النکبة” نامیده شد.
در آن زمان، سه چهارم سرزمین فلسطین تحت سیطره اسراییل قرار گرفت و کرانه باختری تحت تسلط حکومت اردن و نوار غزه تحت تسلط و اداره مصر قرار گرفت.
پس از ۱۹ سال و دقیقا در سال ۱۹۶۷ ، اسراییل کرانه باختری ( که قدس شرقی در آن واقع است) و نوار غزه و شبه جزیره سینا و بلندی‌های جولان را اشغال کرد.
پس از امضای توافق اسلو، بین اسراییل و سازمان آزادیبخش فلسطین در سال ۱۹۹۳ ، کرانه باختری (بدون قدس) و نوار غزه تحت سیطره حکومت خودمختار فلسطین قرار گرفت .
جنله قانونی
محمد صیام، پژوهشگر فلسطینی درسازمان دیدبان حقوق بشر اروپا ومدیترانه میگوید : وعده بالفور و تمام جنایات ناشی از ان ، مخالف مقررات وقوانین بین المللی است .
وی در ادامه میگوید : این وعده مخالف حق تعیین سرنوشت که از سوی سازمان ملل اعلام شده است می باشد ، چرا که انگلیس اداره سرزمینهای فلسطین را به اسراییل واگذار کرد ( در زمانی که فلسطین از سال ۱۹۲۰ تحت قیمومیت انگلیس قرار داشت وتا سال ۱۹۴۸ سال النکبه اعلام شد )
وی در ادامه توضیح می‌دهد، مدیریت این سرزمین توسط اسرائیل موجب تقسیم زمین های فلسطین شد ، واین از نظر قانونی تجاوز به اراضی فلسطینی ها است.
از خطرناکترین نتایج این وعده ، این است که اسراییل مرتکب کشتار وجنایت شد، که در نتیجه آن تعداد زیادی از فلسطینیان کشته و مجروح و هزاران فلسطینی آواره شدند.
این کارشناس در ادامه میگوید : همه جرایمی که اسراییل مرتکب شد و وتغییر جمعیتی در فلسطین که ایجاد کرد و تمام آنچه که فلسطینیان تحمل کردند ، از نتایج وعده بالفور بود.
وی می افزاید : راهپیمایی هائی که در نوار غزه شرقی ، بصورت هفتگی از مارس ۲۰۱۸ تاکنون صورت میگیرد و راهپیمایی بازگشت نامگذاری شده است ، خواستار بازگشت فلسطینیانی ها به سرزمینشان که در سال ۱۹۴۸ از ان رانده شدند است.
وی میگوید، فلسطینیان با وجود گذشت ۱۰۲ سال از صدور وعده بالفور ، هنوز به دنبال را حلی هستند که بتوانند زمین‌هایی را که از آنها به سرقت رفته پس بگیرند .
وی در ادامه میگوید: این تحرکات مردمی فلسطینیان، که توسط اسراییل بشدت سرکوب می‌شود، به کشته شدن صدها فلسطینی و مجروح شدن هزاران تن دیگر منجر می شود.