چگونه ترجمه کنیم؟
مقدمه
چگونه ترجمه کنیم ؟ سوالی است که علاقمندان به کار ترجمه مطرح می کنند .کار ترجمه یک کار ساده ای نیست بلکه بایستی مترجم به ابزار ترجمه مجهز شود وسپس کار را شروع کند.
ولی نباید علاقمندان از اینکه ابزار ترجمه را در اختیار ندارند مایوس شوند.مترجم عربی بایستی تاحدودی زبان عربی را بداند واصطلاحات را حفظ کند تا بتواند جملات را بخوبی ترجمه کند.
برای یک دانشجوی ایرانی ، ترجمه از عربی به فارسی ساده تر از ترجمه از فارسی به عربی است.چرا که یک ایرانی بهتر با واژه ها وکلمات فارسی اشناست وبه راحتی میتواند لغت فارسی را جایگزین لغت عربی نماید.
مطالعه هر نوع کتاب به زبان عربی برای یک مترجم ویا یک علاقمند به ترجمه ضروری است.مهم نیست این کتاب در چه رشته باشد بلکه مهم اینست که به زبان عربی باشد .
برای اغاز ترجمه خوب است یک خبر عربی کوتاه را انتخاب کنیم .بهتر است این خبر یک خبر سیاسی باشد .
قبل از شروع ترجمه ضروری است یک مترجم سبک نوشتن خبر را فراگیرد .برای فراگرفتن سبک نوشتن خبر فارسی ، بایستی به کتاب های نوشته شده درباره سبک نوشتن خبر رجوع شود.یکی از کتابهای نوشتن سبک خبر فارسی کتاب روزنامه نگاری مرحوم معتمد نژاد است که به ما یاد می دهد چگونه یک خبر فارسی را بنویسیم.
در این کتاب انواع تیتر ولید را به ما یاد می دهد ومترجم یک خبر عربی به فارسی با فراگرفتن سبک نوشتن خبر می تواند تغییراتی در تیتر خبر ترجمه شده بدهد.بدین معنی که عنوان یا تیتر خبر را جذاب تر نماید.
(ادامه دارد)
وعده بالفور ۱۰۲ سال از سرقت فلسطین
روز شنبه گذشته، مصادف بود با صد و دومین سالگرد صدور وعده بالفور که تاریخ خاورمیانه را تغییر داد
در ۲ نوامبر سال ۱۹۱۷، جیمز بالفور وزیر خارجه وقت انگلیس، که در آن زمان جیمز بلفورنام داشت، نامه ای برای لرد لیونیل والاتر روچیلد یکی از رهبران جنبش صهیونیست فرستاد که بعدا به نام وعده بلفور شناخته شد.
در این نامه آمده بود که “حکومت علیاحضرت ملکه انگلیس، نسبت به تاسیس میهنی ملی برای یهودیان در فلسطین دیدگاه مثبتی دارد و نهایت تلاش خود را برای تسهیل تحقق این هدف خواهد کرد. در این نامه آمده بود ” باید روشن شود که هیچ اقدامی به زیان حقوق مدنی و دینی طایفه های غیر یهودی که در حال حاضر در فلسطین زندگی میکنند وارد نخواهد شد وهیج ضرری متوجه حقوق و اوضاع سیاسی یهودیان در دیگر کشورها که از آن بهره‌مند هستند، نخواهد شد.
پس از گذشت یک سال از این وعده ، ایتالیا و فرانسه موافقت خود را نسبت به آن وعده اعلام کردند، ودر سال ۱۹۱۹ آمریکا نیز رسما با این وعده موافقت کرد و سپس ژاپن نیز در همان سال با این وعده موافقت کرد.
اما بر اساس آنچه که خبرگزاری فلسطینی (وفا) به آن اشاره کرده، کشورهای عربی عکس العملهای مختلفی نسبت به این وعده از خود نشان دادند از جمله اظهار تعجب ومحکوم کردن واظهار خشم نسبت به این وعده اظهار داشتند.
فلسطینیان وعده بالفور را به عنوان وعده کسی که هیچ چیز در اختیار ندارد (منظور انگلیس ) به کسی که استحقاق آنرا ندارد ( منظور یهودیان ) توصیف کردند.
ناظران سیاسی، آن روز را به عنوان روز سیاه در تاریخ مردم فلسطین ، و بدترین روزدر تاریخ بشریت و ضربه ای به عدالت بین المللی تعبیر کردند .
واثرات انرا بر ملت فلسطین فاجعه آمیز توصیف نمودند.
وافزودند : دادن این وعده شروع اخراج و آوارگی فلسطینیان از سرزمینشان و تبدیل آنان به قربانیان پناهندگی و سبب رانده شدن و کشته شدن آنها بود.
محسن صالح، مدیر کل مرکز مطالعات و مشورت های الزیتونه، درباره وعده بالفور میگوید: بریتانیا در خلال اشغال فلسطین (از ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۸) بخش اول وعده بالفور را با تاسیس «وطن ملی برای یهود در فلسطین » بمرحله اجرا گذاشت.
اما انگلیس به بند دوم این وعده ، درباره عدم ضرر رساندن به حقوق فلسطینیان پایبند نبود ، در صورتی که فلسطینیان در آن زمان بر اساس امارهای خود انگلیسی ها، حدود ۹۲ درصد ساکنان فلسطین را تشکیل می‌دادند.
این در حالیست که در دهه های گذشته، سازمانهای رسمی و مردمی فلسطین از حکومت بریتانیا بخاطر دادن وعده بالفوربه یهودیان وجنایتی که به مردم فلسطین اسیب وفاجعه وارد اورد ، عذرخواهی رسمی خود را اعلام کند اما حکومت بریتانیا این مساله را رد کرد
در سال ۲۰۱۷ ، انگلستان از تلاش خود برای بوجود آوردن دولت اسراییل اظهار فخر کرد و تقدیم هر گونه عذرخواهی را رد کرد.
این کشور، در جشن‌های سالگرد تاسیس اسراییل که سبب اوارگی و خونریزی فلسطینیان شد ، شرکت می کرد.
در ژوئیه سال ۲۰۱۹، شورای شهر شفیلد واقع در شمال انگلیس، دولت فلسطین را به رسمیت شناخت و پرچم فلسطین را در مقابل این مجلس برافراشت.
انگیزه های انگلیس
بر اساس سخنان تحلیلگران سیاسی، حکومت انگلیس با صدور وعده بالفور، میخواست به اهداف خود و مطامع استعماری خود در خاورمیانه دست باید .
مصطفی ابراهیم، نویسنده و تحلیلگر سیاسی فلسطینی می گوید، انگلیس با دادن وطنی به قوم یهود ، میخواست مردم عرب را تضعیف کرده و خاور میانه را تقسیم کند . وی در ادامه میگوید: انگلیس یکی از دولت‌های قدیمی واستعمارگر است که بر کشورهای زیادی تسلط یافت و هدف اول آن ، حفظ منافع و حمایت از مصالح خود بود
وی در ادامه میگوید، بریتانیا اسراییل را به عنوان پلیس در خاورمیانه از جانب کشورهای غربی و اروپاییقرار داد.
حسام الدجنی نویسنده و‌تحلیلگر سیاسی فلسطینی میگوید، انگلیس مسئولیت اخلاقی و قانونی وعده بالفور و ضرر و زیانها و جنایات حاصل از آن را که بر فلسطینی ها وارد شده را بر عهده دارد.
وی در ادامه میگوید : اسراییل به عنوان دولتی خرابکار تاسیس شد تا نقش جداکننده را میان آسیا و آفریقا ایفا کند و انگلیس، اسراییل را ضامن منافع ومصالح غربیان قرار داد.
وی میگوید، این رژیم به عنوان خنجری است که می تواند هر طرح نهضت عرب را خنثی کند و انگلیس اسرائیل را بعنوان جانشین خود برای تسلط بر منطقه قرار داد.
وی در ادامه میگوید، خاورمیانه در قلب دنیا قرار دارد وهر کسی که بر آن سیطره یابد ، بر کل دنیا تسلط یافته است.
سرقت سرزمین
پس از گذشت سال‌هایی از وعده بالفور یعنی در سال ۱۹۲۰، ارتش انگلیس ، فلسطین را بطور کامل اشغال کرد ، جامعه ملل ( سازمان ملل فعلی ) انگلیس را بعنوان قیم بر فلسطین تعیین نمود سپس انگلیس نماینده خودرا برای انجام امور اداری و قانونی فلسطین تعیین کرد.
در سال ۱۹۴۸ انگلستان از فلسطین خارج شد و بر اسناد تاریخ فلسطین، انگلیس زمین های فلسطین را به سازمانهای مسلح صهیونیستی واگذار کرد.
این سازمانهای صهیونیستی، جنایت‌هایی در حق فلسطینی ها مرتکب شده و آنان را از سرزمین هایشان بیرون کردند زیرا میخواستند حکومت خود را در این سرزمین بوجود آورند و این واقعه در بین فلسطینی ها بنام “النکبة” نامیده شد.
در آن زمان، سه چهارم سرزمین فلسطین تحت سیطره اسراییل قرار گرفت و کرانه باختری تحت تسلط حکومت اردن و نوار غزه تحت تسلط و اداره مصر قرار گرفت.
پس از ۱۹ سال و دقیقا در سال ۱۹۶۷ ، اسراییل کرانه باختری ( که قدس شرقی در آن واقع است) و نوار غزه و شبه جزیره سینا و بلندی‌های جولان را اشغال کرد.
پس از امضای توافق اسلو، بین اسراییل و سازمان آزادیبخش فلسطین در سال ۱۹۹۳ ، کرانه باختری (بدون قدس) و نوار غزه تحت سیطره حکومت خودمختار فلسطین قرار گرفت .
جنله قانونی
محمد صیام، پژوهشگر فلسطینی درسازمان دیدبان حقوق بشر اروپا ومدیترانه میگوید : وعده بالفور و تمام جنایات ناشی از ان ، مخالف مقررات وقوانین بین المللی است .
وی در ادامه میگوید : این وعده مخالف حق تعیین سرنوشت که از سوی سازمان ملل اعلام شده است می باشد ، چرا که انگلیس اداره سرزمینهای فلسطین را به اسراییل واگذار کرد ( در زمانی که فلسطین از سال ۱۹۲۰ تحت قیمومیت انگلیس قرار داشت وتا سال ۱۹۴۸ سال النکبه اعلام شد )
وی در ادامه توضیح می‌دهد، مدیریت این سرزمین توسط اسرائیل موجب تقسیم زمین های فلسطین شد ، واین از نظر قانونی تجاوز به اراضی فلسطینی ها است.
از خطرناکترین نتایج این وعده ، این است که اسراییل مرتکب کشتار وجنایت شد، که در نتیجه آن تعداد زیادی از فلسطینیان کشته و مجروح و هزاران فلسطینی آواره شدند.
این کارشناس در ادامه میگوید : همه جرایمی که اسراییل مرتکب شد و وتغییر جمعیتی در فلسطین که ایجاد کرد و تمام آنچه که فلسطینیان تحمل کردند ، از نتایج وعده بالفور بود.
وی می افزاید : راهپیمایی هائی که در نوار غزه شرقی ، بصورت هفتگی از مارس ۲۰۱۸ تاکنون صورت میگیرد و راهپیمایی بازگشت نامگذاری شده است ، خواستار بازگشت فلسطینیانی ها به سرزمینشان که در سال ۱۹۴۸ از ان رانده شدند است.
وی میگوید، فلسطینیان با وجود گذشت ۱۰۲ سال از صدور وعده بالفور ، هنوز به دنبال را حلی هستند که بتوانند زمین‌هایی را که از آنها به سرقت رفته پس بگیرند .
وی در ادامه میگوید: این تحرکات مردمی فلسطینیان، که توسط اسراییل بشدت سرکوب می‌شود، به کشته شدن صدها فلسطینی و مجروح شدن هزاران تن دیگر منجر می شود.
متن عربی گزارش
“وعد بلفور”.. ۱۰۲ عاما على سرقة فلسطين
يصادف، السبت، الذكرى ۱۰۲ على صدور وعد بلفور الذي غيّر مجرى تاريخ الشرق الأوسط.
ففي ۲ نوفمبر/تشرين الثاني ۱۹۱۷، بعث وزير خارجية بريطانيا في تلك الفترة جيمس بلفور، برسالة إلى اللورد ليونيل والتر روتشيلد أحد زعماء الحركة الصهيونية آنذاك، لتُعرف فيما بعد باسم “وعد بلفور”.
وجاء في نص الرسالة إن “حكومة صاحب الجلالة تنظر بعين العطف إلى تأسيس وطن قومي للشعب اليهودي في فلسطين، وستبذل عظيم جهدها لتسهيل تحقيق هذه الغاية”.
وتابعت: “على أن يُفهم جليا أنه لن يؤتى بعمل من شأنه أن يُنتقص من الحقوق المدنية والدينية التي تتمتع بها الطوائف غير اليهودية المقيمة الآن في فلسطين ولا الحقوق أو الوضع السياسي الذي يتمتع به اليهود في البلدان الأخرى”.
وبعد مرور عام على هذا الوعد، أعلنت كل من إيطاليا وفرنسا موافقتها عليه، لتتبعها موافقة أمريكية رسمية عام ۱۹۱۹، ثم لحقت اليابان بالركب في ذات العام.
وعلى المستوى العربي، اختلفت ردود الفعل تجاه هذا الوعد بين “الدهشة، والاستنكار، والغضب”، وفق ما جاء في وكالة الأنباء الفلسطينية (وفا).
وأطلق الفلسطينيون على وعد بلفور وصف “وعد من لا يملك (في إشارة لبريطانيا) لمن لا يستحق (اليهود)”.
مراقبون سياسيون اعتبروا ذلك اليوم “يوما أسودا في تاريخ الشعب الفلسطيني، والبشرية بأكملها، وضربة للعدالة الدولية”.
وقالوا في لقاءات منفصلة إن تداعيات هذا الوعد كارثية على الشعب الفلسطيني.
وتابعوا: “الوعد كان بداية اقتلاع الفلسطينيين من أرضهم، وتحويلهم إلى ضحايا اللجوء والتشرد والقتل”.
وفي قراءة سابقة لوعد بلفور، قال محسن صالح، مدير عام “مركز الزيتونة للدراسات والاستشارات”، إن بريطانيا أثناء احتلالها لفلسطين (۱۹۲۰-۱۹۴۸) قامت بتطبيق الشق الأول من وعد بلفور بإنشاء “وطن قومي لليهود في فلسطين”.
لكنها لم تلتزم بشقه الثاني الذي يتضمن عدم الإضرار بحقوق الفلسطينيين الذين كانوا يشكلون في ذلك الوقت نحو ۹۲% من السكان وفق التقديرات البريطانية نفسها، وفق صالح.
وعلى مدار العقود الماضية، طالبت المستويات الفلسطينية الرسمية والشعبية الحكومة البريطانية بتقديم اعتذار رسمي عن الكارثة التي لحقت بهم جرّاء “وعد بلفور”، إلا أن الأخيرة ترفض ذلك.
وعام ۲۰۱۷، عبّرت بريطانيا عن فخرها بالدور الذي مارسته في إيجاد دولة إسرائيل، رافضة تقديم أي اعتذار عنه.
وسبق أن شاركت بريطانيا إسرائيل في احتفالات ذكرى تأسيسها على أنقاض “معاناة ودماء الفلسطينيين”.
لكن في يوليو/تموز ۲۰۱۹، أعلن مجلس بلدية مدينة شيفيلد شمالي بريطانيا، الاعتراف بدولة فلسطين، ورفع العلم الفلسطيني عاليا على سارية أمام مقر البلدية.
الدوافع البريطانية
أرادت الحكومة البريطانية من إصدار “وعد بلفور” تلبية عدة أهداف، تحقق مطامعها الاستعمارية في منطقة الشرق الأوسط، على حد قول المراقبين السياسيين.
الكاتب والمحلل السياسي الفلسطيني مصطفى إبراهيم اعتبر أن بريطانيا أرادت من خلال إعطاء اليهود وطن قومي لهم، إضعاف الشعب العربي، وتقسيم الشرق الأوسط.
وتابع: “بريطانيا إحدى دول الاستعمار القديم التي سيطرت على العديد من دول العالم؛ لذا دافعها الأول هو الحفاظ على مصالحها وحمايتها”.
واوضح أن بريطانيا جعلت من إسرائيل “شرطي في منطقة الشرق الأوسط” للدول الغربية والأوروبية.
الكاتب والمحلل السياسي الفلسطيني حسام الدجني قال إن بريطانيا تتحمل المسؤولية الأخلاقية والقانونية حول وعد بلفور، والضرر الكارثي الذي ألحقه بالفلسطينيين.
وتابع: “إسرائيل وجدت كدولة تخريبية للفصل بين آسيا وإفريقيا”، مشيرا إلى أن بريطانيا اعتبرت إسرائيل لواءً متقدما للمصالح الغربية.
وقال إن هذا الكيان جاء “خنجرا في خاصرة أي مشروع نهضوي عربي”، لافتا إلى أن بريطانيا الاستعمارية أرادت خليفة لها في المنطقة.
واستكمل قائلا: “الشرق الاوسط في قلب العالم، من يسيطر عليه يسيطر على العالم”.
سرقة الأرض
بعد أعوام قليلة من وعد بلفور في عام ۱۹۲۰، احتل الجيش البريطاني فلسطين بشكل كامل، وتم انتداب بريطانيا عليها من قبل عصبة الأمم (الأمم المتحدة حاليا)؛ حيث تم إدارة الانتداب بفلسطين من خلال المندوب السامي البريطاني الذي مارس بالكامل جميع السلطات الإدارية والتشريعية فيها.
وفي عام ۱۹۴۸، خرجت بريطانيا من فلسطين، ووفق التاريخ الفلسطيني، فإن بريطانيا سلّمت الأراضي الفلسطينية لـ”منظمات صهيونية مسلّحة”.
تلك المنظّمات الصهيونية ارتكبت مجازر بحق الفلسطينيين وهجّرتهم من أراضيهم لتأسيس دولتهم عليها، فيما عُرفت هذه الحادثة فلسطينيا بـ”النكبة”.
ثلاثة أرباع فلسطين وقعت آنذاك تحت السيطرة الإسرائيلية، في حين حكمت الأردن الضفة الغربية وخضع قطاع غزة للإدارة المصرية.
وبعد ۱۹ عاما، وبالتحديد سنة ۱۹۶۷، احتلت إسرائيل الضفة الغربية (بما فيها القدس الشرقية) وقطاع غزة مع شبه جزيرة سيناء، ومرتفعات الجولان السورية.
وبعد توقيع اتفاقية أوسلو بين إسرائيل ومنظمة التحرير الفلسطينية عام ۱۹۹۳، خضعت الضفة الغربية (بدون القدس) وقطاع غزة، للحكم الذاتي الفلسطيني.
الجانب القانوني
الباحث الفلسطيني القانوني في المرصد الأورومتوسطي لحقوق الإنسان، محمد صيام، قال إن وعد بلفور، وكل ما ترتب عليه من تداعيات كارثية، يناقض الأعراف والقوانين الدولية.
وتابع: “هذا الوعد يناقض حق تقرير المصير المقر من قبل الأمم المتحدة، كون بريطانيا سلّمت -لاحقا- إدارة شؤون الأراضي الفلسطينية للإسرائيليين (باعتبار أن فلسطين خضعت للانتداب البريطاني منذ ۱۹۲۰، وحتى عام النكبة الفلسطينية ۱۹۴۸)”.
وأوضح أن استلام إسرائيل لهذه الإدارة أدى إلى تقسيم الأراضي الفلسطينية؛ الأمر الذي يعدّ قانونيا اعتداءً على تلك الأراضي.
ومن أخطر تداعيات ذلك الوعد، يتمثل بارتكاب إسرائيل لـ”مئات المجازر، في لحظتها إلى تاريخ هذا اليوم؛ ما نتج عنه أعداد كبيرة من القتلى والجرحى وتهجير لملايين الفلسطينيين”.
واستكمل قائلا: “كل الجرائم الإسرائيلية والانتهاكات والتغيير الديموغرافي، وكل ما تعرض له الفلسطينيون، هي من مخرجات وعد بلفور”.
وبيّن أن المسيرات التي تنطلق على حدود قطاع غزة الشرقية، بشكل أسبوعي، منذ مارس/آذار ۲۰۱۸، تحت اسم “مسيرات العودة وكسر الحصار”، تطالب بعودة الفلسطينيين الذين هُجروا من أراضيهم عام ۱۹۴۸٫
وقال إن الفلسطينيين لا زالوا، رغم مرور ۱۰۲ عاما على صدور وعد بلفور، يبحثون عن حلول سلمية لاسترداد الأراضي التي سرقت منهم.
وبيّن أن هذا الحراك الشعبي يقابل بالكثير من القمع من الجانب الإسرائيلي؛ ما أدى إلى مقتل مئات الفلسطينيين وجرح الآلاف منهم.
منبع : رای الیوم